Κάδρα και αποστάσεις αρνητικές

Είμαστε ποιητικά διχασμένοι
διαφοροποιούμαστε μέσα σε πλαίσια
που βγάζουν κάτι φωνές εγκλωβισμού.
Διατρέχουμε πολλούς κινδύνους, εμείς.
και τους φέρνουμε προς το φως σταδιακά
τους μοιράζουμε σύμφωνα με ανάγκες.
Ανάγκες εκείνων των πλαισίων, ίχνη χρωμάτων μέσα σε σκόνη.
Φαντάσου. Οι λέξεις τρέπονται σε λέξεις.
Όποιος είναι ισχυρός ας παραμείνει με τις σκέψεις.
Αντικατάσταση ορίων.
δεν έχω ιδέα πως είναι να παίζεις με την λογική.
-
παιχνίδι που καταλήγει φρίκη.
Σήμερα αντίκρισα έναν ντυμένο πολίτη, παιδί πρέπει να ήταν,
αυτές οι στολές σε ξεγελάνε καμιά φορά,
κρατούσε σφιχτά στο χέρι του κάτι που παρήγαγε φωτιά
δίσταζα να τον πλησιάσω, η φωτιά γινόταν καπνός που εισέπνεε
σιγά
σιγά.
Οι άνθρωποι  είναι ορατοί μόνο στα μάτια όσων πνίγονται από αόρατο σε εσάς φως.
Ευελπιστούμε να σωθούμε, εμείς.
Πρωτοπορεύουμε, εμείς.
Εκσυγχρονιστήκαμε, εμείς.
Όμως κανείς δε χρειάζεται οφθαλμών υλικά
κι αν σταθείς και τα παρατηρήσεις
σε γραμμοσκιάζουν με δέος.