points.

and you'd give that all
forgetting who's gonna be marked
inside different eyes
but in the same remarkable place.
we'll be alone in times that we'll never be unmarked
without loneliness i would surely haven't known what's hapiness.
in the name of idiot faces, places, cigarettes, faces the indiffent faces
and in the name of human alone, we would truly die for you one more time.
i'll find you again in world's lonely Christmas
in the evening of tea where no-one has something special to give
foreign wishes.
we'll be forever together and forever unknown.

So let the love, let the love free to be yours.

eleven- of December

explosion of feelings;
you can't fuck with it.

date-time 8.

things do not change.
things don't change.
Oh, things darling, don't really change.

plaisant/nuit

Anyways, you'll always be my most pleasant word.
Good-night.

and made you happy

as if it never have occured
the first half and the second one
eyes are always on fire
oh your eyes are always on fire
people don't come by
oh truth never to be told again
but somehow, there'll always be a way to live
a compromise to live, to live without you.

middle heart

Can't sleep in silence

-but they'd only remind me of you

It's been seven hours and fifteen days
Since you took your love away
I go out every night and sleep all day
Since you took your love away
Since you been gone I can do whatever I want
I can see whomever I choose
I can eat my dinner in a fancy restaurant
But nothing
I said nothing can take away these blues
`Cause nothing compares
Nothing compares to you


It's been so lonely without you here
Like a bird without a song
Nothing can stop these lonely tears from falling
Tell me baby where did I go wrong
I could put my arms around every boy I see
But they'd only remind me of you
I went to the doctor n'guess what he told me
Guess what he told me
He said girl u better try to have fun
No matter what you'll do
But he's a fool.


I know that living with you baby was sometimes hard
But I'm willing to give it another try.

Αλήθεια, λυπάμαι τα επόμενα χρόνια- πρόκειται να είναι ιδιαίτερα λεπτά.
τελικά, δε γνωρίζω αν ξέρω να προφέρω κατάλληλα τις λέξεις
είναι μια ιδιόμορφη φωνή
κι όσον αφορά την αγάπη,
πάντα διστάζει να μιλήσει για εκείνη
ποτέ δεν της λέει όσα έχει να της πει,
έχει την περίεργη συνήθεια να χαρίζεται σε κάτι χωρίς μόνιμη λογική,
χωρίς συναισθήματα.
η λέξη: κοινωνία.
είναι τέτοια η κατάθλιψη που κρύβει ένα επίπεδο πιο κάτω
που ακόμα και οι κρότοι του αγαπημένου τραγουδιού
απλώς, την εντείνουν.

Lost faded lips.

Really, who thinks is pretty whole should ask me first.
Oh and there's no time to watch the clock being supervised.
And the love who desires us all should really pay.
The clock that supervises us all
in a magnificent word we may see it turn but never end.
Oh the love that adores us all.
Would you marry me for a while
love should pay again for us
for trying to make us whole
inside this hole
hole machine.

wise and a half man on facebook;

Ok. Anybody can read nowadays.

So what? We're still logged in facebook.

I can't really decide what you are to me.
Time measures life in inches.
I may, may go abroad.
Time has never purchased on me that much before.
Pushes you in an old and easy way
parent or not?
No more kid
no more crying stuff
underwater kids
Who has decided we're born for some reason?
parent or not?
My kid is far dead gone and i keep that space for my favorite song.
Inked underwater blue.
And I can't really decide what you are to me.
Time is a cap no-one sees.
My time, my time is measured in a weather unknown.

Όταν οι άνθρωποι θέλουν να πονείς,
μπορούνε με χίλιους τρόπους.

Όταν οι άνθρωποι θέλουν το κακό,
του δίνουν όψη ν’ αρέσει.

Υποθήκαι, Κ. Καρυωτάκης

είναι βαρετό να αγαπάς με τον ίδιο τρόπο, συνέχεια.

η επανάληψη μια τύχης. η επίδειξη του ίδιου νυχτερινού μαχαιριού.

είναι βαρετό να αγαπάς με τον ίδιο τρόπο.

η αγάπη είναι μια ακριβή τράπεζα.

όμορφο κτίριο.

έρωτας της μορφής

αγάπη του εσωστρεφούς εσωτερικού.

It never rains on a very open door.

We never see the sky.
We are the lonely city keepers.
We may be born but we are forever alone.
We are the old ones
never to be the only ones.
I've got a secret keeper for fifty years and now but i've got no insurance.
I know you, him and the friend of hers but my heart is still open to the crowd.
The crowd with the really no-ones.
Observing eyes. The eyes of your colour. It's amazing how they can change and i'm in love with them.
No privacy tonight-
Yours is saved in the early years indeed.
No privacy tonight my night.
No night tonight my lonely night.

Crescent moon.

at last, we're not learning how to live.
it's just that art has to come always first.
and that's why
i  love  you.

Type me, show me all of your powers.

really surprising smiles, inside the uprising morning of nothing.
and i have to wait for really nothing but i really wanna be something.
the point is clear indeed.
it's her vision on me. her something on me, her whispers on me, the air that melted inside my sleepy ear
tonight and every now and then.
in fact, reality is never too bad. my pen needs to be,
making it more touchable to my mind
cause i have nothing
without bad reality.
in a casual dress
ordinary down-town man,
hateful indeed.
bored to death indeed.
i've got a word and i need to make it seem less romantic than it should pretend to be
for me, we will always become useless men
because in my heart, i can only express letters and fearful faiths.
cause i've known you all my life.

Νούμερο 1

Υπάρχει μια περίεργη συνήθεια με το συμβολισμό αυτό.
Η φύση μας ωθεί να πιστέψουμε πως μόνο του δεν μπορεί παρά
να λυγίσει
κι αν αυτό ισχύει
τότε το νούμερο 1 ανήκει σε ένα δέντρο και στην ξεχασμένη του γενιά.
Υπάρχει ένα συναίσθημα που το πολλαπλασιάζει
μα συνήθως αυτό παραμένει 1,
παρ’ όλα αυτά φτάνει και ονομάζεται έρωτας προς εσένα.
Υπάρχει ένας ρυθμός που του ανεβάζει θέσεις
και αυτό κρατά χαμηλούς τόνους
και τραγούδι ποτέ δε γίνεται
αν δεν ακουστεί, ρυθμός δεν πάλεται
κι ούτε μάτια σε κοιτάνε.
ανεκλπήρωτο συναίσθημα.
Υπάρχει μια παράλληλη σκέψη
που διαγράφεται με 1 κατεγιστικό "πρέπει".
δίδυμη σκέψη.
Υπάρχει ο άλλος σου εαυτός που ποτέ δεν εκπέμπεται,
ιδιότροπος αριθμός.

headlock air

i want to drown into your knees
and never let you back.
i have my back-up half saved but i wish i never use it in front of my heart
again.
i've got my pencil and my today's shame.
i've got you and all the world's probably shame.
shattering glass and a half empty plus.
the words you could have saved are privilaged to my home
and there's no home
there's no home.
heartless home without your being on my door.
and i've got my back-up half saved.

example of words.

Can't explain
Nor can I contain
Control
You have on my soul
It's all I do I
Baby dream of you
I'm falling down
When you're around


You're the only one
I'm so wrapped up in a daze
Hoping this is just a faze
But when all is said and done
I know you are still the one


Cupid's bow it stung
Now you're the only one
Mystery
Is what this is to me
I'm giving up
I'm having no luck

Like a ghost
The one that I love most
She disappears
When I get near.


[The black keys - The only one]

occasionally

some kind of disperate need to be loved
my only excuse of self and eyes
my only half insurance
and my only left desire.
could you be anymore longer
or less than i saw it had been.
could you be.
leave you cold
mess you've made your own
here's the consolation that will change your heart and mind
cure for no real sickness
supermarket Jesus comes with smiles and lies
justice he delays is always justice he denies.
every touch is sacred.
make you love again
make you, love again

επίκληση στο συναίσθημα.
xx

μιλάω-περιμένω #opposites

το κοινότυπο ανέκδοτο είναι
ο αγώνας επιβίωσης.
είναι περίεργο που η φύση έρχεται εναντίον μας ή ακόμα και υπέρ μας.
τελικά ίσως είναι ωραίο να είσαι μπερδεμένος
οι αντιθέσεις δεν είναι καν αντιθέσεις
εμείς είμαστε οι τρελοί
περνάμε τους δρόμους και αδειάζουμε
μολυβένια χρώματα,
σχολική αναισθησία.
Λυπάμαι το χρόνο
οι δείκτες του ήταν πάντα τόσο λεπτοί,
ίσως να με λυπάται κι αυτός
γιατί όταν αυτός γίνεται παιδί, εγώ νυχτώνω.
και μέσα απο σχέδια αυτοκαταστροφής
γερνάμε γιατί ξέχασα να ζήσω.
λεπτοί δείκτες
δύναμη με μορφή προσωπικής δυστυχίας.
Δευτέρα, Τρίτη, Παρασκευή
μα ποτέ δε φτάνει Κυριακή.

-1

ημέρα 1
εικόνες εδώ κι εκεί
ενδιαφέρον [;]
δύναμη του συναισθήματος "καθημερινότητα"
η ημέρα πάντα κυλάει βαρετά,
βαρετά.
μηδέν κι όλας.
όλα είναι πιο όμορφα τη νύχτα.
η ημέρα φτιάχτηκε για να σκορπά τη διάθεση της υπομονής.
ημέρα 1, μηδέν κι όλας.
μας αρέσει να δενόμαστε κι άλλο τόσο να δενόμαστε ακόμα πιο πολύ.
προσθέτουμε κάποια στοιχεία ποιητικής
γιατί στη λογοτεχνία τίποτε δεν είναι απίθανο.
μα φοβόμαστε
γιατί το βράδυ κρύβει υποχρεωτικά ξεκούραση
μα δεν κουράζομαι να δένομαι.
περίπλοκη λογοτεχνία.
φοβόμαστε πως το βράδυ κρύβει ένα ξύπνημα
ενώ εμείς ακόμα θα ξυπνάμε εκείνο θα έχει ήδη φτάσει.
φοβόμαστε να μπούμε σε ρόλους α' προσώπου
να πως κρυβόμαστε κι εμείς
να τρέξουμε πριν το βράδυ φτάσει.

amplifier in my heart.

In motion we die.

I've got one hundred & more kids playing and i can say nothing.

there's more than you may see

figuring out whispering knots

and kids are still crying.

there's a motion not a motive. a moving smile on the road and the kids are still crying

and i can say nothing.

and i repeat my words, swallowing has been always the thing.

future starts slow

If I ever give you up my heart will surely fail.

may-

και πως άραγε θα' θελες να συνηθίσεις να βλέπεις τον εαυτό σου;

το πρωί

το μεσημέρι

το βράδυ

είναι 3 συνήθειες όπως και να το θέσεις.

μας αρέσει να καταλήγουμε εκεί που υπάρχει η αγάπη

και το φως

αυτό που είναι πάντοτε αναμμένο.

μας αρέσει να βλέπουμε μια φιγούρα

και μου αρέσει να κλέβω κάτι από αυτήν.

είναι 2 απέραντες λέξεις η φωνή μου

που η ηχώ τους ποτέ δεν σταματά να μιλά.

η κυρίαρχη μονάδα μνήμης είναι οι αισθήσεις.
η γενικότερη ανασφάλεια ενός μυαλού που δεν μπερδεύτηκε ποτέ,
οι λέξεις δεν έχουν κανένα νόημα.
η αναπαραγωγή, σαν την αναδίπλωση των γραμμάτων, ανιαρή
η εποχή που βαριέται να μετράει
η αναδίπλωση, ανιαρή.
είναι όλα μια συνέχεια από ακούραστα κουμπιά
η εποχή των κουρασμένων ανθρώπων και των τεραστιων γραμμάτων.
είναι σα να επιταχύνεις για να φτάσεις στο αγαπημένο σου σημείο
ξανά και ξανά,
ο ήχος που δεν άκουσες ποτέ.

and in the day we die;

I loved her too long, don't take her too.
What a mess a little time makes to us
when time and place collide.

say

there's nothing more sad than sad eyes theirself.

0:00

and it's all empty
but it's all full of steps.
inches of the floor, loves to admire, myself against mine,
words actually are touching the ground,
waves of touches. my blue weather and the window always opened.
what we've built can easily affect our 10 -minute life-
10 minutes
minds observing me.
it's still empty but full of me.
either way i'm here
you may turn the screen around, i'm here.
a house and all its needs. a house and all my needs
you may turn the lights off, night's gone.

evaporated revision.

a thought in class zero comes to burst.
she's a feeling with double "e" and eyes are always so crystal.
crystal in design
and that's why she's waterproof.
i'm saved on nothing
desires always reflect world
-back and round-
remember my hands
starting from nowhere
coming in form. again, in form and nights.
shaking trees look heavy
air unites us all,
massive strength
and i'm a line observer.
eyes look heavy
in distance, we all choose to leave.
but i like observing,
it gives me your trapped pulse and sharp breaths.
i'm thinking of two words, they become two worlds.
nothing is separated without our intention
nothing is forbidden
nothing is mine
i'm the negative corner and you're the speak of me.

She cries on every tune, every tune, every tune

And the music don't feel
like it did
with you

the phone lines are down.

μισώ τη λέξη "μακάρι"
ζωγραφίζει όποιο ματαιόδοξο σκοτάδι μπορώ να δω.
γιατί αποτελεί φόβο και ανασφάλεια να μιλάς για "μακάρι"
σε ένα σήμερα που στο επιβάλλει
κι αν δράσεις, θα τρέξεις με τον τρόπο που σου 'χουν μάθει να κυνηγάς.
οι κανόνες είναι κανόνες, γραμμένα βιβλία λέξεων
ποιός είπε όμως ότι επιβάλλονται οι κανόνες; κάποιος τους αποδέχτηκε αρχικά.
απλώς είναι βολικό να κατηγορείς τους κανόνες και τα σύνολα
γιατί όταν δεν είσαι ένας από τους χίλιους δυο
η γενίκευση δε σε πολυνοιάζει.
και τελικά ποιός πονάει για σένα;
είσαι ένας και επιδιώκεις να παραμένεις ένας.
διασπάσαι χωρίς να δέχεσαι την ένωση.
διασπάσαι μέσα σε μια φύση που σου 'δωσε εξ' αρχής δομή.
και δε δέχεσαι τίποτα γιατί όλα είναι αναίτια σε ένα περιβάλλον τέτοιο.
και η δικαιολογία της ανασφάλειας πως αγάπη δεν υπάρχει
είναι και αυτή ξεπερασμένη.
είναι σα να κατηγορείς το μπλε που ενώνει τον ουρανό με χρώμα, τη θάλασσα με την ξηρά.
είναι σα να ξεχνάς πως είσαι από 'δω τριγύρω φερμένος.
διάσπαση και ξανά διάσπαση.
- και θα ήθελα να ήσουν εκεί,
εσύ
να με ακούς καθώς η νύχτα θα πληθαίνει,
ποτέ δε σταματά να φυσά
η δύναμη της με γεμίζει
ένωση και διάσπαση.
τραγουδά τον κάθε της ρυθμό ακούραστα σα να μην χωράει άλλος ήχος από ρολόγια
σύντομα διαρκεί
σύντονα ηχεί
σύντομα κι εγώ αγαπώ.

fine glass

And it's hard to show
gets hectic inside of me
when you go.
Can I confess these things
to you?
well I don't know
embedded in my chest
and it hurts to hold.
[the xx-nightime]

-

σκεφτόμαστε πως οι άνθρωποι υπάρχουν υποχρεωτικά.
γονίδια σε εξέλιξη. συνεχής αναπαραγωγή.
μη αναπαραγωγή. η στασιμότητα δεν έρχεται ποτέ όμως.
κι όμως, η αναπαραγωγή απαραίτητη επιλογή.
οι άνθρωποι είναι πάντα εκεί.
κάποιος τους είπε, κάποιος άλλος τους έδειξε. γι'αυτό και είναι εκεί.
ο ξεχασμένος εαυτός δε γράφει πια ποιήματα. είναι υπερβολική η αγάπη, υποχρεωτικά εκεί.
είναι αστείες οι εικόνες που δημιουργούνται με το φως της ημέρας. θυμίζουν ευτυχία.
τα τραγούδια όμως ταιριάζουν μόνο στη νύχτα.
εκείνη τα μαγεύει και εγώ είμαι πάντα εκεί να σε ακούω.
και χρησιμοποιούμε λέξεις, κώδικες γραμμών, περίεργων κυκλικών αριθμών.
λέω πως δεν είναι λογικό να στηρίζουμε την ύπαρξη σε αυτές
γιατι το μόνο που σου μένει τελικά είναι μη κωδικοποιημένες λέξεις,
αναλφάβητη αγάπη.

13.09.2010

είναι αυτό που νιώθεις, αυτό το στολισμένο με συναισθηματισμούς. 
αυτό.
ο καιρός, η βροχή, το νερό κι ανάποδα ξανά.

repeat;

το να προσπαθείς σε φέρνει στην τελική άκρη του πουθενά.

My walk is a solar bed.

You were a line and i was a close desire,
pushing clocks over my direction. in distant sounds.
i'm a drop, tiny spot.
minute one
my love is on fire
starting again.
both signs point to my sea
and we've been down to something morning never sees.
i've got my night-step in your bed
and you're a drop, inside a glass washing sand or snow.
i've got voices over dark sides afraid to be undercovered.
keep us on nothing. keep us on their very nothing.
staying out is another blanket over the light of my sea.
even a bottle can affect skin, reality is too soft to be seen.
complicate my mind, reality is soft but they can't see. they can't even see.
so keep us nothing.
barely saving machine. saving pain, serving magic.
but i'd like to be unspoken. with you.
a white room dressed in letters, black we may all be
'cause we're made of objects
objects made to kill.