Sunday, October 17, 2010

Ναυαγήσαμεν κι ευτυχίσαμεν.


Κι αν μπορείς του κόσμου τα αίσχη να μην τα πιστέψεις,
τη φασαρία να κάνεις ήχο διαπερατό, σκέψεις,
το τέρας που υπακούει στο θυμό να ταΐσεις με το χέρι σου αδειανό,
οι σκιές να μη μένουν πια στις πρώτες σκέψεις.
Κι αν φτάσεις να ησυχάζεις ακούγοντας τη χροιά του δειλινού,
κι αν τα αστέρια μοιάζουν με φωτοχυσία δυνατή που απόψε, άναψες εσύ.
Εσύ, παλίρροια μισή.

No comments: