Friday, October 1, 2010

Shoot an apple off my head babe.

Cap ou pas cap?

Ξέρεις, καμιά φορά κοιτάς μα δεν κοιτάς
κρατάς μυστικά που μονάχα εσένα δεν εμπιστεύονται
φυλάς 'ατάκες' που τελικά απεχθάνεσαι σαν προφέρεις.
Νιώθεις τόσα πολλά μα που να χωρέσει ο χρόνος
να τον σταματήσεις και να μπεις εμπρός.
Να σχηματίσεις μια εικόνα
που να διαμορφώνεται ανάλογα με τα χρώματα σας.
Όνειρα και εκπλαγή συναισθήματα.
Η λατρεία του υπερεγώ δε σε οδηγεί ποτέ στην αγάπη
ως έννοια δυνατή
και απεριόριστη σαν αγγιχτεί.
Όταν αγαπάς τη φωτιά και το πως καίει,
να'σαι σίγουρος
θα γυρίσει να σε κάψει
όταν θα'σαι πλήρως αφοσιωμένος σ'αυτή.
-Πόσο μάλλον αν είσαι μέρος του όλου της.
[Μιλάμε πολύ,
αγαπάμε σπανιότατα και μισούμε συχνότατα.
Κατακτήσαμε το κενό του διαστήματος, αλλά όχι το εσωτερικό μας κενό,
καθαρίσαμε τον αέρα, αλλά βρωμίσαμε την ψυχή μας,
διασπάσαμε το άτομο, αλλά όχι την εμπάθεια και την προκατάληψή μας.
Αυτή είναι η εποχή των ψηλών ανθρώπων,
αλλά των μικρών χαρακτήρων,
του γρήγορου κέρδους, αλλά των ρηχών σχέσεων.
Είναι η εποχή που υπάρχουν πολλά στις βιτρίνες και λιγότερα αποθέματα,
η εποχή που η τεχνολογία μας φέρνει αυτό το γράμμα
και η εποχή που μπορείς να επιλέξεις είτε να το προωθήσεις και να δημιουργήσεις τη "διαφορά"... ή απλά να το διαγράψεις.
-μαθητής]

2 comments:

Πολίνα Μοίρα said...

Στην αγάπη μόνο αυτός ο δρόμος οδηγεί , αυτός της φωτιάς...
Και πρέπει να'σαι κι εσύ απο φωτιά φτιαγμένος για να τον διαβείς...
Καλό μήνα!
Φιλιά

hristiana said...

Έτσι είναι :D
Εύχομαι καλό μήνα και σε εσάς!