Monday, January 21, 2013

Υπό όρους αγάπη/Εκδοχές και εαυτός

Το χειρότερο είδος σχέσης είναι η "υπό όρους σχέση αγάπης".
Ίσως η πιο επώδυνη μορφή της μάλιστα να είναι εκείνη που βρίσκεται ενδοικογενειακά
καθώς είναι σύνηθες υποχρεωτικά να ζεις με τους γονείς σου σίγουρα για ορισμένα έτη. Αναπόφευκτο. Βρίσκεσαι λοιπόν εγκλωβισμένος σε μια σχέση που σε δέχεται υπό όρους. Και το ξέρεις, το νιώθεις χίλιες πενήντα μέρες πριν γράψεις ή μιλήσεις γι'αυτό.
Έχεις λοιπόν δύο εκδοχές• η αληθινή, παντοδύναμη "εσύ" εκδοχή και η δεύτερη, η φτιαχτή.
Κάθε εκδοχή επιφέρει επιπτώσεις.

Η πρώτη, από τη μια, ισορροπεί την προσωπικότητα σου καθώς οι σκέψεις, τα συναισθήματα και οι πράξεις σου συμφωνούν μεταξύ τους. Το πρόβλημα εδώ έγκειται στο ότι "αυτοί που σε αγαπάνε με τους δικούς τους όρους" πολλές φορές διαφωνούν με τις σκέψεις, τα συναισθήματα και τις πράξεις σου. Σε αμφισβητούν σύμφωνα με τα δικά τους "θέλω". "Θέλω" που αφορούν εσένα.
"Θέλω" προερχόμενα από κοινωνικομπλαμπλα παράγοντες.
Επιζητούν ένα "φτιαχτό εσύ" σύμφωνα με τους δικούς τους όρους. Δε τους κάνεις έτσι όπως είσαι.
Έτσι, παραβιάζουν το νόμο της αληθινής Αγάπης. Η αγάπη δεν έρχεται με όρους που τους θέτεις εσύ,
πχ
-"θέλω να επιθυμείς/σκέφτεσαι/ερωτεύεσαι τα ίδια με αυτά που επιθυμώ/σκέφτομαι/ερωτεύομαι εγώ"
-"εντάξει, θα τα κάνω όλα αυτά έτσι ώστε να με αγαπάς".
Υποτέλεια. Αφαίρεση προσωπικότητας.
Καταστροφή. Πόλεμος. Σχέσεις εξάρτησης/χρήσης. Δυστυχισμένοι άνθρωποι με άδειες ψυχές, δεν αντέχουν το καλό μα ούτε το κακό.
Δεν ξέρουν καν τι είναι το ένα και τι το άλλο.
Η αγάπη έρχεται ως εξής:
πχ
-"θέλω να είμαι έτσι επειδή έτσι μου βγαίνει να είμαι"
-"σε αγαπάω επειδή αυτό που θέλεις/ σκέφτεσαι με αυτό που κάνεις είναι σε αρμονία και για όσο θα αναγνωρίζω εσένα μέσα από αυτά τα δυο, θα σε αγαπάω ακόμα πιο πολύ".
Το δεύτερο παράδειγμα αφορά σχέσεις που στηρίζονται στην άνευ όρων αγάπη και αναγνώριση, σε αντίθεση με το πρώτο.

Η δεύτερη εκδοχή, αυτή του φαίνεσθαι ή των πολλών διαφορετικών φαίνεσθαι ανάλογα με τις συνθήκες, είναι αυτή που φέρνει σε αντιδιαστολή τις σκέψεις, τα συναισθήματα και τις πράξεις σου. Αυτή που αν την χρησιμοποιείς αρκετά συχνά, watch out, θα μπερδέψεις τα μυαλά σου. Εδώ οι ανάγκες μοιάζουν θολές. Αυτό που θέλεις, σχεδόν πάντα, δεν είναι αυτό που έχεις ανάγκη. Και γιατί θέλεις κάτι που είναι άχρηστο τελικά για εσένα; Τα "θέλω" εδώ συχνά ορίζονται και συμπίπτουν με τις ανάγκες των άλλων, ενώ εσύ δείχνοντας μια πλαστή εκδοχή σου δεν μπορείς παρά να συμφωνείς.
Ξέρεις ότι δείχνοντας τον φτιαχτό εαυτό σου δεν μπορείς τελικά να παρείς αυτό που έχεις ανάγκη παρά αυτό που "θέλεις".
Οι ανάγκες αφορούν εσένα μέσα στην πραγματικότητα. Τα "θέλω" αφορούν εσένα έξω από αυτήν ή μέσα από την πραγματικότητα των άλλων.

Και τελικά, τι σε πείθει τόσο καλά ότι δεν μπορείς να έχεις/θέλεις αυτό που έχεις ανάγκη;

No comments: