Είναι ο ουρανός μικρός ή το παράθυρο;
Είσαι από πέτρα ή από άχυρο;
Κάτι μου `χεις πάρει μέσα απ`τη ψυχή,
κάτι μου `χεις πάρει.
Είναι του δρόμου οι φωνές ή του μυαλού μου;
Είναι δικιά μου η σκιά ή του διπλανού μου
Κάτι μου`χεις πάρει μέσα απ`τη ψυχή,
κάτι μου`χεις πάρει.
Ο κάκτος έχει πάνω στη κορφή τη ρίζα
γιατί γελάμε εμείς οι δυο μέσα απ`την κορνίζα;
Κάποτε θα ήμασταν μαζί,θα ήμασταν ζευγάρι.
Κάτι μου`χεις πάρει μέσα απ`τη ψυχή μου,
κάτι μου`χεις πάρει.
Είναι ο ήλιος έξω που`χει βγει ή το φεγγάρι;
Πονάει ακόμα,πονάει ακόμα πιο βαθειά
όταν δεν ξέρεις πώς ξέφυγε η πυρκαγιά
κι ούτε ρωτάει όταν χτυπάει
τα μάτια έχεις κλειστά.
Είναι ο ουρανός μικρός ή το παράθυρο;
Είσαι από πέτρα ή από άχυρο;
Κάτι μου`χεις πάρει μέσα απ`τη ψυχή,
κάτι μου`χεις πάρει.
Το γράμμα που δεν έστειλα ποτέ μες στο συρτάρι.
Λειβαδάς Κώστας.
No comments:
Post a Comment