-

σκεφτόμαστε πως οι άνθρωποι υπάρχουν υποχρεωτικά.
γονίδια σε εξέλιξη. συνεχής αναπαραγωγή.
μη αναπαραγωγή. η στασιμότητα δεν έρχεται ποτέ όμως.
κι όμως, η αναπαραγωγή απαραίτητη επιλογή.
οι άνθρωποι είναι πάντα εκεί.
κάποιος τους είπε, κάποιος άλλος τους έδειξε. γι'αυτό και είναι εκεί.
ο ξεχασμένος εαυτός δε γράφει πια ποιήματα. είναι υπερβολική η αγάπη, υποχρεωτικά εκεί.
είναι αστείες οι εικόνες που δημιουργούνται με το φως της ημέρας. θυμίζουν ευτυχία.
τα τραγούδια όμως ταιριάζουν μόνο στη νύχτα.
εκείνη τα μαγεύει και εγώ είμαι πάντα εκεί να σε ακούω.
και χρησιμοποιούμε λέξεις, κώδικες γραμμών, περίεργων κυκλικών αριθμών.
λέω πως δεν είναι λογικό να στηρίζουμε την ύπαρξη σε αυτές
γιατι το μόνο που σου μένει τελικά είναι μη κωδικοποιημένες λέξεις,
αναλφάβητη αγάπη.