Υπάρχει μια περίεργη συνήθεια με το συμβολισμό αυτό.
Η φύση μας ωθεί να πιστέψουμε πως μόνο του δεν μπορεί παρά
να λυγίσει
κι αν αυτό ισχύει
τότε το νούμερο 1 ανήκει σε ένα δέντρο και στην ξεχασμένη του γενιά.
Υπάρχει ένα συναίσθημα που το πολλαπλασιάζει
μα συνήθως αυτό παραμένει 1,
παρ’ όλα αυτά φτάνει και ονομάζεται έρωτας προς εσένα.
Υπάρχει ένας ρυθμός που του ανεβάζει θέσεις
και αυτό κρατά χαμηλούς τόνους
και τραγούδι ποτέ δε γίνεται
αν δεν ακουστεί, ρυθμός δεν πάλεται
κι ούτε μάτια σε κοιτάνε.
ανεκλπήρωτο συναίσθημα.
Υπάρχει μια παράλληλη σκέψη
που διαγράφεται με 1 κατεγιστικό "πρέπει".
δίδυμη σκέψη.
Υπάρχει ο άλλος σου εαυτός που ποτέ δεν εκπέμπεται,
ιδιότροπος αριθμός.
No comments:
Post a Comment