το κοινότυπο ανέκδοτο είναι
ο αγώνας επιβίωσης.
είναι περίεργο που η φύση έρχεται εναντίον μας ή ακόμα και υπέρ μας.
τελικά ίσως είναι ωραίο να είσαι μπερδεμένος
οι αντιθέσεις δεν είναι καν αντιθέσεις
εμείς είμαστε οι τρελοί
περνάμε τους δρόμους και αδειάζουμε
μολυβένια χρώματα,
σχολική αναισθησία.
Λυπάμαι το χρόνο
οι δείκτες του ήταν πάντα τόσο λεπτοί,
ίσως να με λυπάται κι αυτός
γιατί όταν αυτός γίνεται παιδί, εγώ νυχτώνω.
και μέσα απο σχέδια αυτοκαταστροφής
γερνάμε γιατί ξέχασα να ζήσω.
λεπτοί δείκτες
δύναμη με μορφή προσωπικής δυστυχίας.
Δευτέρα, Τρίτη, Παρασκευή
μα ποτέ δε φτάνει Κυριακή.
No comments:
Post a Comment