Αντίληψη

Την αγάπη δε χρειάζεται να την κρύβεις
Σκεπάζεται όταν πρέπει
Να τη δείχνεις με τα χέρια και τα μάτια
Αυτή η φωτιά με ξυπνά τα πρωινά και με κοιμίζει τα βράδια
Είναι ο τρόπος μου αυτός να σας κοιτάζω
Μια μεγάλη εσωτερική σφαιρική δύνη
Που σαν κύμα θα ακουστεί
Γιατί η αγάπη υπάρχει
Και μέσα μου καθώς ανθεί
Μιλώ για εμένα κι εσένα
Μα για σένα λίγο πιο πολύ.
Τις Κυριακες πια δε φοβάμαι
Ξέρω πια τα Σάββατα πως να ξενυχτώ
Και η αγάπη, είναι πάντα-πάντα εδώ.

Εκεί, όπου

Ζητείται αγάπη

σε μέτρα

έμμετρα ή πεζογραφημένα

ή ίσως και να απαιτείται για τον πληθυσμό

και ίσως για'μένα να ήταν πάντα εδώ.
Γιατί οι άνθρωποι με κουράζουν

με τις λέξεις τους που πέφτουν στο κενό

σαν μάταιες αργίες και απεργίες

οι άνθρωποι ζούνε

δεν το βλέπεις;

Έχω αυτήν την ιδέα

πως την καρδία μου κατοικεί μια πηγή

και πως δε με νοιάζει ο γενικός πληθυσμός

τι πράττει ή τι θα πει

εκείνοι περιμένουν με μάτια κλειστά την ανάσταση και την αυγή.

Κι εγώ αδιάκοπα σε ομορφαίνω

όσο τα τραγούδια μου πληθαίνω

κι όσο με τον καιρό, εκτιμώ,

κάνω τον κύκλο της αγάπης

που είναι της καρδιάς μου η παντοτινή πηγή.