blue is blood, blood is blue.

when you find people hiding their faces from streets no-one ever walked.
and words like 'mine' or 'the only one' never had been spoken
roads and lights automatically switched down.
no, we could have lived another day for you
I could live or die another life for roads you walked
for love you so much bring.

Τα μεσημέρια που η καρδιά στεναχωριέται
που κάθε βήμα μου το βλέπει οριστικό
της λέω αγάπη μου η αγάπη δεν κρατιέται
μ' ένα τηλέφωνο κι εκείνο βιαστικό

κι αυτοί που μέσα μου με κλείδωσαν ποιος ξέρει
Μπορεί στο ψέμα τους μια βόλτα να 'χουν βγει

[Δεν απαντά-Ε.Αρβανιτάκη]

Δε θα ηθελαν οι ανθρωποι να ζησουμε στον καιρο μας
να παρουμε ο,τι ειχαμε παλια δωσει κ ποτε δε γυρισε πισω αμοιβαια
Δε θα ηθελε κανεις ποτε
κ ολοι μιλουν με τα καλυτερα λογια που μπορουν να φανταστουν
μιλωντας για το σωμα χωρις να ξερουν γιατι εχει σταθει ορθιο κ σημερα.
Ειναι αμοιβαια τα κενα τους λογια
κ κανεις δε θα ηθελε να ειναι αλλιως.
Και τι ειναι λοιπον αυτο που μας εμεινε; Ηταν μια ενωση στοιχειων τα γεματα μας πρωινα, ητανε αντιδρασεις φωτος τα βραδια κ ξανα αντιστροφα ωσπου επρεπε να μαθουμε τι ηταν το εκπληκτικο σε εμας.
Και ο,τι ειχε ο χρονος σου βρει σε μενα, ηταν ο,τι πιο πολυ θα μπορουσε κανεις να δει
κ αυτο φροντιζω συνεχως
να βλεπω ο,τι ο χρονος σου ειδε σε εμενα.

Never talking lies

And you never talk too much
nothing in your words is more than that "much"
the word much itself.
And that is a reason artists happen to write for you more than much.

υπαρχει μια φωτογραφια ετοιμη να γινει δικη σου
ετοιμοπαραδοτο συναισθημα
μα παντοτε τελευταια στιγμη οι μικρες μου στιγμες δε φτανουν για να τη φτασω σε εσενα.
και σα να μην τελειωνει ποτε η προσπαθεια αυτη
καθε στιγμη ειναι σαν προκαταβολη για μια επομενη
και η ευτυχια θα ναι για παντα καπως ετοιμη στα ματια σου
σα να μη χρειαζεται καν αυτη η φωτογραφια
οταν τιποτα δε σε στερει
τιποτα δε σε στεναχωρει
τιποτα δεν ειναι το ιδιο ομορφο με εσενα.

Loud systems

and we used to think that we were playing with time as if we could switch our hearts on and off anytime we felt so.
and that was the time we call "the loving affair"
and I've got water in my hands,
seas waitin' to be fired
summers on the way.
sometimes telephones are dead
with an image stuck in their head
and I miss telephones.
so I usually think of that certain "affair" but in totally beautiful ways.
and as I see, time decides what affairs should look like.
time will forever be ready to switch our hearts on and off.
my melting clock.

Birds

Sometimes I find it truly inevitable to express myself in manners that could concern books of poetry.
And these are the times that I can clearly see that
I so love everything about you but in a way only art could ever understand.

η μικρή πόλη

ειναι η πολη αυτη σα μια σειρα απο φλεγομενα πλοια
εκει που υπαρχει συγχρονως η φωτια στα ματια και η ψυχροτητα στα χερια
εκει που συναντας την αθλιοτητα να γεμιζει καυσιμα ξανα στο μισοφαγωμενο της το στομα
εκει που ολοι κοιταζονται μεταξυ τους μεσω ψηφιακων φωτογραφιων
μα φωτογραφιες δεν εχουν γεννηθει μεσα τους ακομη.
εκει που δε θα υπαρξουν ποτε φωτογραφιες για τους καημενους και τα τραγουδια θα μοιαζουν παντα μισα
σε ενα φως
που δεχεται λυπημενο ολα τα κακα ανθρωπινα της καθε νυχτας
που το ζαλιζει το αδειο απεναντι σπιτι
που το κανει ο ερωτας μας να δακρυζει με αγαπη.
σε αυτην την καλοκαιρινη πολη που ο καιρος συνεχως αλλαζει και συνεχεια μενει σε παρομοιες εσωτερικες θερμοκρασιες.

fuck you kyklothymia.

φλασμπακ

δε γνωρίζω αν υπάρχουν νοήματα του "πάντοτε",
πάντως οι αισθήσεις δεν αποκόβονται από' μας
κι αυτό επειδή ακούγομαι και διαβάζεις.
η δηλωτική σημασία του "πάντοτε" είναι η "συνέχεια"
κι αν κάτι σημαίνει αυτό
τότε είτε οι άνθρωποι είναι κατασκευαστές ματαιοδοξίας είτε το "αύριο" είναι το ίδιο μου "σήμερα".

18/03/2011

05:45 π.μ.

Υπάρχει αυτή η τάση μας να φορτώνουμε τη δυστυχία στην ανεπάρκεια του κόσμου.
η συνήθεια της κακοαναθρεμένης ελπίδας.
Και θα είναι για πάντα εδώ ό,τι στοιχίζει
τα ονόματα ποτέ δεν άλλαξαν το φως τους
μόνο που εμείς λίγο-λίγο
μειώνουμε την τάση τους να εμφανίζονται ξανά εκεί.
Μοιραστήκαμε σε καπνούς
με χαμόγελα χωρίς νόημα
και το πρωί θα σε βρει πάλι στο ίδιο αγαπημένο μου χρώμα, την ίδια ώρα, στην ίδια είσοδο, στην ίδια μουσική.

Θα μπορούσες να γράψεις ένα ποίημα για την πόλη που χάνεται
μα είναι ανώφελο και ματαιόδοξο
αφού ύστερα από χίλια χρόνια θα συνεχίζει να καίγεται
οικιοθελώς.
Θα μπορούσες να γράψεις δυο ποιήματα για την πόλη που καίγεται καθημερινά.

σταδιο αυτοσυνειδησιας:

-συνειδητοποιηση της αγνοιας του κοσμου
-ασυνηθιστη επιρροη του εαυτου προς τον εαυτον του
-στροφη σε μακροβιοτερους σκοπους
-η ζωη ως στροφη
-επιλεκτικοτητα
-το χρημα ως μεσο συντηρησης
-λεξεις ως τροπος δυναμωσης του νου
-συνειδηση ως προσωπικοτητα κ οχι ως μια απλη παραδοχη της πραγματικοτητας.

Ανιδιοτελεια / αμοιβαιοτητα.

ολες οι σχεσεις μπορουν να ανταγωνιστουν μεταξυ τους ως προς το ποια ειναι καλυτερη αρκει να ειναι αμοιβαιες ως προς την αγαπη γιατι μονο αυτες οι σχεσεις εχουν σκοπο. σκοπο μακροβιοτερο της τωρινης ζωης, σκοπο μια ιδεα.
η τωρινη ζωη δεν ειναι απο μονη της μια ιδεα, αντιθετα ειναι το intro για την εμπνευση ιδεων.

οσο για τις ανιδιοτελεις σχεσεις, δεν εχουν κανεναν υψηλο στοχο, στηριζονται στην ψευδη "υπο-ιδεα" της αγαπης που ειναι η οικογενεια.
με αφορμη την οικογενεια ζουν συμφωνα με το φοβο της μοναξιας των γηρατειων. η "υπο-ιδεα" οικογενεια εχει νοημα μονο οταν συνδιαζεται απο την ιδεα που ειναι η αγαπη. οι ανιδιοτελεις σχεσεις χρησιμευουν μονο στο να κατανοησει κανεις ποσο χαμενη ειναι η γη των ανθρωπινων κινουντων. οι ανθρωποι των ανθρωπων, οι ανθρωποι της γης.